[αντιεκλογική αφίσα] Ό,τι χαρτί και να τραβήξεις σε κάθε 21 (Μάη), καίγεσαι…
Σε μια περίοδο διαρκούς επίθεσης του νεοφιλελευθερισμού καλούμαστε να σβήσουμε από τη μνήμη μας όσα εγγράφηκαν τα τελευταία χρόνια πάνω μας, συμμετέχοντας στο καλογυρισμένο σήριαλ των εκλογών. Η ψευδαίσθηση ενεργού συμμετοχής και το παζάρι ελπίδας έρχονται να αποκρύψουν το αυτονόητο…
Ό,τι χαρτί και να τραβήξεις σε κάθε 21 (Μάη), καίγεσαι…
…το κράτος έχει συνέχεια
Οι εκλογές έρχονται για ακόμα μία φορά να εκτονώσουν τη συσσωρευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια απέναντι στην βίαιη επίθεση που εξαπολύεται στους «από τα κάτω» από κράτος και κεφάλαιο. Ασκήσεις πειθαρχίας λόγω της covid-19, αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων – λάστιχο προς όφελος των αφεντικών, σπίτια με κομμένο ρεύμα, εξώσεις, «ακρίβεια» που οριοθετεί τις ανάγκες μας υποτιμώντας βίαια τις ζωές μας, αξιοποίηση του πολέμου στην ουκρανία ως διαρκές επιχείρημα για τις «κρίσεις» που μας παρουσιάζουν, μηδενική ανοχή σε κάθε φωνή αντίστασης, ωμή καταστολή, κρατικές δολοφονίες όσων κρίνονται ως «περισσευούμενοι» (Κ. Φραγκούλης). Το έγκλημα στα Τέμπη, οι καθημερινές δολοφονίες μεταναστών στους φράχτες και στη θάλασσα, εργατριών στα κάτεργα, γυναικών και ατόμων που δεν επιτελούν τα κυρίαρχα πρότυπα αρρενωπότητας, οι καθημερινοί «μικροί» θάνατοι, είναι η απόδειξη ότι για το καπιταλιστικό σύστημα και τους κρατικούς διαχειριστές του είμαστε όλοι, όλες και όλα αναλώσιμα.
Οι εκλογές επιτάσσουν την κοινωνική ειρήνευση και την εθνική συσπείρωση. Μας βομβαρδίζουν με δημοσκοπήσεις, ψευτο-ιδεολογικές συγκρούσεις των κυρίαρχων κομμάτων για το ποιος θα λάβει τη μερίδα του λέοντος, με υποσχέσεις για «λιγότερη» υποτίμηση των ζωών μας, με ελπίδες για «καλύτερη διακυβέρνηση». Μας επιβάλλουν να ξεχάσουμε ό,τι μας απασχολεί έξω από τη σφαίρα των εκλογών και τη λογική της ανάθεσης. Ασκήσεις συναίνεσης σε ένα σύστημα που μένει το ίδιο. Ένα σύστημα που γεννά και θρέφει το φασισμό, την ίδια στιγμή που προωθεί ρύθμιση – μπλόκο κόμματος, για να διαφυλάξει τη δημοκρατία του.
Όποιος κι αν είναι ο διαχειριστής του συστήματος, τι θα αλλάξει για εμάς την επόμενη μέρα;
Οι συγκεντρώσεις και οι πορείες που ακολούθησαν το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη, οι ματαιώσεις πλειστηριασμών, οι μαζικές απεργίες, οι εστίες εξέγερσης σε πολλά σημεία του πλανήτη (από το ιράν μέχρι τη γαλλία και το ισραήλ), δείχνουν ότι η αντίσταση είναι ένα μονοπάτι που δεν οδηγεί σε κάποιο εκλογικό κέντρο. Είναι ο μόνος δρόμος ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας. Ας μην αφήσουμε την οργή μας να μετατραπεί σε εκλογική αυταπάτη, σε ψήφους διαμαρτυρίας ή ευθύνης, σε φόβο ακυβερνησίας ή αδιεξόδου.
Συνειδητή αποχή από τις εκλογές
Αυτοοργάνωση στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια
Συνελεύσεις, κοινότητες αγώνα, αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια
μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο σε μορφή pdf
Χαρτοπανό ενάντια στη λεγόμενη “ακρίβεια” και την υποτίμηση των ζωών μας
Η «ακρίβεια» είναι επίθεση στην τάξη μας
Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι.
Στο όνομα άλλης μίας «κρίσης» διευρύνεται η φτωχοποίησή μας συμβάλλοντας στην περαιτέρω υποβάθμιση των ζωών μας. Η λεγόμενη «ακρίβεια» των προϊόντων, των καυσίμων, του ρεύματος είχε ως αιτία την αύξηση των τιμών της ενέργειας πολύ πριν τον πόλεμο της oυκρανίας. Δεν ξεχνάμε το χρηματιστήριο ενέργειας επί κυβέρνησης σύριζα και την περσινή ρήτρα αναπροσαρμογής, τις δικαιολογίες για μείωση της παραγωγής και της διακίνησης προϊόντων λόγω της covid-19…
Το χρήμα ανακυκλώνεται, οι φόροι γεμίζουν τα κρατικά ταμεία και ενόψει εκλογών μας γυρίζουν κάποια ψίχουλα μέσω των καλά εμπεδωμένων από την εποχή covid-19 φιλανθρωπικών μέτρων…. Τα γνωστά pass μαζί με το καλάθι του νοικοκυριού μας υποδεικνύουν ποιες ανάγκες μπορούμε να έχουμε οι «από τα κάτω» και μέχρι που φτάνει το χέρι μας.
Να μην αφήσουμε το κράτος να είναι ο ρυθμιστής των αναγκών και της ζωής μας.
Να πάρουμε πίσω την κλεμμένη μας ζωή.
Η αλληλεγγύη δεν είναι επιδόματα από τις κυβερνήσεις
Στις γειτονιές ο ένας πλάι στην άλλη να εξαφανίσουμε τις «κρίσεις»
μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο σε μορφή pdf
Η στέγαση είναι ανάγκη
Όχι πολυτέλεια
Η αύξηση των ενοικίων στο κέντρο της Αθήνας λόγω του εξευγενισμού και της τουριστικοποίησης, στάθηκε ευκαιρία και στους μικρο-ιδιοκτήτες των γειτονιών μας να κερδοσκοπήσουν παραπάνω. Τα ήδη λιγοστά σπίτια (λόγω της εκτεταμένης ιδιοκατοίκησης) στις γειτονιές μας, τα περισσότερα ερείπια, που οι μικροοαστοί οικογενειάρχες δεν θεωρούν κατάλληλα για τους ίδιους, κοστίζουν πανάκριβα. Αναντίστοιχα ενοίκια για αυτό που προσφέρουν τα σπίτια τους, αναντίστοιχα με το μισθό που παίρνουμε.
Το έργο του μετρό θα φέρει την «ανάπτυξη» και στα συνειδητά υποβαθμισμένα δυτικά προάστια, δίνοντας άλλη μία ευκαιρία στους ιδιοκτήτες να ανεβάσουν κι άλλο τα νοίκια, γιατί τα ίδια σπίτια… θα είναι πλέον δίπλα στο μετρό.
Το μετρό δεν έρχεται στα δυτικά μόνο για να εξυπηρετήσει τον εργαζόμενο κόσμο.
Το μετρό φέρνει:
…την εμπορευματοποίηση δρόμων, όπως στην προέκταση της Θηβών και των γύρω έως τώρα ήσυχων στενών,
…τη διαρκή επιτήρηση μέσω της αυξημένης αστυνόμευσης και των καμερών στους σταθμούς του μετρό
…την εκδίωξή μας σε πιο «φτηνές» λύσεις, υποτιμώντας ακόμα περισσότερο τις ήδη υποτιμημένες ζωές μας.
Η ανάπτυξή τους δεν θα περάσει από πάνω μας
Οι ανάγκες μας (όπως τις ορίζουμε εμείς) πάνω από τα συμφέροντά τους
Αντίσταση – Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη
μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο σε μορφή pdf
Αφίσα που κολλήθηκε σε γειτονιές της δυτικής Αθήνας ενάντια στην κρατική καταστολή και σε αλληλεγγύη με τις κοινότητες ρομά με αφορμή την κρατική δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη.
Η κρατική βία εξαπλώνεται εκθετικά πάνω στα σώματά μας…
Η κατασταλτική φρενίτιδα των τελευταίων μηνών προσπαθεί να επιβάλει σιγή νεκροταφείου πάνω από το κοινωνικό σώμα, να τσακίσει κάθε μορφή αντίστασης στη σύγχρονη ολοκληρωτική καπιταλιστική διαχείριση. Έτσι εξηγείται η μανία με την οποία απαγορεύεται και χτυπιέται σχεδόν κάθε διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Οι διαρκείς εκκενώσεις καταλήψεων και κέντρων αγώνων σε όλη την επικράτεια.
Να επιτεθεί και να «συνετίσει» τους/τις φτωχούς/ες και τους/τις αποκλεισμένους/ες. Για αυτό και η αστυνομία πυροβολεί στο ψαχνό με κάθε ευκαιρία. Μετά την καταδίωξη και δολοφονία του Σαμπάνη πέρσι στο Πέραμα, πριν λίγες ημέρες το σκηνικό επαναλήφθηκε αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη, όπου οι μπάτσοι πυροβόλησαν στο κεφάλι τον 16χρονο ρομά Κώστα Φραγκούλη. Δεν είναι ούτε μεμονωμένο περαστικό ούτε ανεγκεφαλιά ενός μπάτσου δολοφόνου. Είναι η διαχείριση που επιφυλάσσει το κράτος για όσους δεν ταιριάζουν στα κυρίαρχα πρότυπα του νόμου και της τάξης, για όσους/ες δεν θέλουν να συνηθίσουν την διαρκή τους υποτίμηση.
Η πόλη από το κέντρο μέχρι τα προάστια έχει γεμίσει με ειδικά σώματα αστυνομίας σε βαθμό που δεν έχει προηγούμενο. Το κράτος επενδύει στην αστυνομική διαχείριση κάθε κοινωνικού ζητήματος. Επενδύει στην επιβολή του τρόμου και την εξάπλωση φοβικών αντανακλαστικών. Η αστυνομία είναι παντού, προσπαθώντας να επιβάλει την εικόνα της σε όλο και μεγαλύτερη κοινωνική έκταση.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΝΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΡΟΜΑ ΠΟΥ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΤΟΥΣ
μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο σε μορφή pdf